Kako se odmičemo od zime i pripremamo se za više temperature, vrijeme je da saznate pokoju zanimljivost o impresivnim ljubiteljima zime, zaprežnim psima. Grenlandski zaprežni pas, pufnasti psi čupavog repa, koji potiče iz surove arktičke tundre mogao bi biti najstarija pasmina, prema prvoj studiji koja je duboko zaronila u genetsku istoriju životinja. Grana porodičnog stabla zaprežnog psa, koja uključuje različite tipove haskija i malamuta odcijepila se od ostalih pasa prije oko 9500 godina, nasuprot pudlici koja je postala rasa tek 1989. godine.
Analiza koja je upoređivala gene između drevnih i savremenih zaprežnih pasa sa onima drugih rasa, takođe je otkrila sve vrste fascinantnih i jedinstvenih prilagođavanja arktičnom načinu života, kao što je mogućnost napredovanja na masnoj ishrani. Istraživanje je takođe pokazalo da genomi zaprežnih pasa sadrže mutacije koje su povezane sa njihovim hladnim okruženjem, kao što su trčanje i vuča sanki u uslovima sa niskom koncentracijom kiseonika.
Posjedovati srećnog zaprežnog psa
Zaprežni psi poput haskija, malamuta i samojeda su nesumnjivo predivni, ali bitno je da im ne sudite isključivo po izgledu. Iako zaprežni psi mogu biti fantastični kućni ljubimci u prikladnom okruženju, vrijedi imati na umu da su uzgajani za rad i trčanje. Mislite li da to možete ispratiti? Pogledajte nekoliko stvari koje treba razmotriti prije nego što vaš u Vaš život uđe jedan od ovih briljantnih, prijateljski nastrojenih pasa.
Studija pokazuje da su se ovi psi razvili tako da se kreću, a ne da se po cijeli dan baškare po stanu, što upućuje na činjenicu da je mnogo igre i vježbe zasnovane na zadacima krucijalno u slučaju ovih pasa. Vlasnici kućnih ljubimaca bi takođe trebalo da razmotre klimu prije nego što odaberu novo štene. Zaprežni psi se prebzro zagriju i mnogo su letargičniji u toplim i vlažnim okruženjima, ali kada ih odvedete u snijeg, vidite koliko su zapravo srećni.
Koliko zapravo svi znamo o ovim impresivnim životinjama? Nastavite čitati i otkrijte četiri fascinantne činjenice o njima::
Zaprežni psi dnevno troše do 10 000 kalorija
U zavisnosti od njihove veličine i nivoa vježbanja, domaćim psima je potrebno do 1 700 kalorija dnevno. Ne zaprežnim psima. Ove neprikosnovene „zvjeri“ hrane se specifičnom ishranom tokom sezone. Glavnina unosa dolazi iz sirovog mesa, a mušeri ponekad dodaju svinjsku mast ili masnoće u hladnijim mjesecima.
Van sezone, zaprežnim psima je potrebno 800 do 1200 kalorija dnevno, živeći tako na kiblama. Međutim, tokom trčanja, mušeri moraju imati adekvatne zalihe hrane i vode, održavajući tako pse nahranjene i hidrirane kako bi im pomogli da trče brzo i glatko.
U timu postoje četiri pozicije za sanke
Zaprežni timovi nisu sačinjeni samo od najjačih životinja stavljenih u isti koš. Psi se biraju u zavisnosti od njihove vještine i spretnosti. Svaki tim ima jednog ili dva psa prevodnika koji su brzi, inteligentni i uspostavljaju tempo za sve. Neposredno iza predvodnika slijede „krilni“ psi koji pomažu pri kontroli pravca sanki.
Najjači i najveći psi u timu su obično „pokretači“. Oni ostaju nazad i njihov zadatak jeste da izvlače sanke ukoliko se zaglave u snijeg. Svi drugi psi u timu su jednostavno timski psi koji čine glavninu vučne snage.
Zaprežni psi odgovaraju na zvučne komande
Zaprežni psi i mušeri održavaju veoma bliske veze. Svaki put kada se upuste u novo putovanje vjeruju jedan drugome. Psi moraju biti veoma inteligentni, dobro obučeni i odgovorni na sigurnost i udobnost cijelog tima. Mušeri imaju svoje komande kojima govore psima gdje i kada da idu:
- Gee – Udesno
- Haw – Ulijevo
- Postroj – Pas predvodnik mora izvući tim iz sanica
- Staza – Upozorenje dolazećim timovima ili mušerima da im se sklone sa puta.
- Whoa – Stani
Jedan haski safari će Vam omogućiti da naučite voziti pseće sanke i da upoznate haskije koji Vas vuku.
Balto, zaprežni pas, koji je pomogao da se spasu ljudi iz Nomea
U januaru 1925. godine, epidemija difterije pogodila je masu ljudi u gradiću Nome na Aljasci. Ova izuzetno zarazna bolest oštećuje grlo i pluća i može biti smrtonosna. Jedina nada da će se spasiti životi seljana bio je serum, 700 milja udaljen od Ankorage.
Tadašnje mećave su sprečavale pilote da isporuče protivotrov do Nomea. Pa su mušar Gunar Kasur i njegov tim zaprežnih pasa, predvođeni Baltom, formirali dio tima zaprežnih pasa koji se uputio na opasno putovanje da bi isporučio serum.
Bez obzira što nije bio iskusan zaprežni pas i nije bio smatran za dobrog vođu, Balto se probijao kroz olujne vjetrove, gotovo nikakvu vidljivost i bučnu oluju. Serum je uspješno isporučen spasivši narod Nomea.
Izvori: National Geographic, Battersea, Scandi Travel. Ako želite pročitati više članaka kao što je ovaj, zapratite nas na društvenim mrežama (Instagram, Facebook), ili na našoj službenoj web stranici, wagwag.club.
